۲ دسامبر روز جهانی سواد رایانه‌ای

این روز بر لزوم افزایش دانش، آگاهی و آموزش استفاده از کامپیوتر و دستگاه‌های الکترونیکی برای همه مردم جهان تاکید دارد.

سواد امنیتی؛ مهارتی فراتر از فناوری و ضامن امنیت فردی و اجتماعی در دنیای دیجیتال

سواد امنیتی نه تنها یک مهارت فنی، بلکه یک ضرورت اجتماعی و فرهنگی است و در جهانی که مرزهای دیجیتال و فیزیکی به سرعت در حال همگرایی است، توانایی تشخیص تهدیدها، محافظت از داده‌ها و واکنش سریع و درست در برابر حملات، به عنوان شاخصی اساسی برای امنیت فردی، اجتماعی، سازمانی و ملی تبدیل شده است.

در عصر حاضر که فناوری اطلاعات و ارتباطات به بخش جدایی‌ناپذیر زندگی روزمره انسان‌ها تبدیل شده است، امنیت سایبری و سواد امنیتی بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. با رشد روزافزون استفاده از اینترنت، شبکه‌های اجتماعی، خدمات بانکی آنلاین و سیستم‌های مبتنی بر اینترنت اشیا، تهدیدات سایبری نیز به شکل پیچیده‌تر و گسترده‌تری ظهور کرده‌اند. حملات سایبری، سرقت اطلاعات شخصی، فیشینگ، بدافزارها و نفوذ به سیستم‌های حیاتی تنها نمونه‌هایی از خطراتی است که افراد، سازمان‌ها و حتی دولت‌ها را تهدید می‌کند و در چنین شرایطی، سواد امنیتی به عنوان توانایی شناسایی، پیشگیری و واکنش مناسب در برابر تهدیدات دیجیتال، یک ضرورت غیرقابل چشم‌پوشی تلقی می‌شود.

چرا و چگونه باسواد دیجیتال شویم؟ سرنخ‌هایی برای علاقمندان

آبان 404ا ست و اینترنت خارجی قطع شده است. دانشجوی مجازی‌ام را در کنفرانسی می‌بینم. می‌گوید نمی‌تواند وارد سامانه آموزش مجازی شود. بعد می‌فهمم همیشه سامانه را در گوگل سرچ می‌کرده و از آن طریق لینکش را پیدا می‌کرده و حالا که گوگل در دسترس نیست نمی‌داند چگونه وارد شود.

-دانشجویی محتوای ایمیل را در قسمت موضوع برایم نوشته است. دیگری، بجای پاسخ دادن روی ایمیل، ایمیل جدیدی می‌فرستد و سابقه مکاتبات قبلی را ندارم که بدانم موضوع، چه بوده است.

-در شبکه اجتماعی لینکدین که یک شبکه علمی و حرفه‌ای است و افراد باید با هویت واقعی خود ظاهر شوند، با نام کوچک/مستعار، بدون عکس و بدون هیچ مشخصات تحصیلی و شغلی وارد می‌شوند.

-رزومه‌ای بدستم می‌رسد از یک جویای کار. می‌بینم همه مشخصات هویتی خود از جمله شماره ملی و آدرس کامل منزل و نام پدر و ...را در رزومه نوشته است.

این‌ها فقط بخشی از نشانه‌ها و آسیب‌های بی‌سوادی دیجیتال است. وقتی بلد نیستیم از فناوری بطور صحیح استفاده کنیم بیش از اینکه از آن منتفع شویم متضرر می‌شویم؛ اسیر کلاهبرداری‌های اینترنتی می‌شویم؛ براحتی طعمه هکرها می‌شویم و ... بی‌سوادی دیجیتال مانع بازیابی و دسترسی به اطلاعات صحیح و مرتبط می‌شود حتی وقتی که این اطلاعات و فناوری های لازم در دسترس هستند.

ضرورت آموزش مفاهیم سواد دیجیتال در مدارس

دکتر عیسی کشاورز در گفت‌وگو با خبرگزاری پانا گفت:‌ «بحث مهارت‌ورزی و آموزش مهارت‌های زیستی و آنچه که دانش‌آموزان در آینده به آن احتیاج دارند، موضوعی مهم است که بخش‌های آموزشی از جمله وزارت آموزش و پرورش باید به آن توجه ویژه داشته باشد.»

بازگشت سوادآموزی به مدارس؛ آغاز فعالیت پایگاه‌های نهضت در مدارس ابتدایی

رئیس سازمان نهضت سوادآموزی با بیان این که پایگاه‌های سوادآموزی در مدارس ابتدایی فعال می‌شوند،تأکید کرد: هدف این طرح گسترش مهارت‌های فردی و اجتماعی و آموزش «سواد زندگی» در کنار آموزش رسمی است.

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط‌عمومی وزارت آموزش و پرورش، عبدالرضا فولادوند، معاون وزیر و رئیس سازمان نهضت سوادآموزی، در آیین افتتاح پایگاه‌های سوادآموزی در مدارس، اظهار کرد: با اجرای تفاهم‌نامه بین نهضت سوادآموزی و معاونت آموزش ابتدایی، فعالیت این پایگاه‌ها در مدارس ابتدایی آغاز شده است.

مقدمه

سواد دیجیتال به معنای اصطلاحی، توانایی افراد در تعامل با تکنولوژی‌های دیجیتال و درک از اصول ایمنی و امنیتی در فضای مجازی را مشخص می‌کند. این مهارت‌ها و دانش‌ها شامل چندین جنبه مهم می‌شوند:

1. استفاده از ابزارهای دیجیتال: شامل توانایی استفاده از رایانه‌ها، تبلت‌ها، گوشی‌های هوشمند و سایر دستگاه‌های الکترونیکی برای اجرای وظایف مختلف، مانند مرور وب، نوشتن ایمیل، ویرایش مستندات و غیره.
2. جستجو و ارزیابی اطلاعات: توانایی به صورت مؤثر جستجوی اطلاعات در وب و ارزیابی معتبریت منابع آنلاین را شامل می‌شود. این شامل تشخیص منابع معتبر از منابع غیرمعتبر و انتخاب منابع مناسب برای مطالعه و تحقیق است.
3. امنیت دیجیتال: آگاهی از خطرات امنیتی در فضای دیجیتال و توانایی مقابله با آنها، مثل تشخیص فیشینگ (Phishing)، حفاظت از اطلاعات شخصی و اطلاعات حساب کاربری در سایت‌های وب، و استفاده از رمزهای عبور قوی.
4. تعامل اجتماعی در فضای مجازی: توانایی ارتباط با دیگران در شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها، احترام به حریم شخصی دیگران، و مشارکت در بحران‌ها و موضوعات اجتماعی در دنیای دیجیتال.
5. توانایی حل مسائل و ابتکار: مهارت در استفاده از تکنولوژی به عنوان ابزاری برای حل مسائل و ایجاد راه‌حل‌های نوآورانه در موارد مختلف.
6. توانایی برنامه‌ریزی زمان: توانایی مدیریت زمان در دنیای دیجیتال، شامل برنامه‌ریزی فعالیت‌های آنلاین و آفلاین، مدیریت اطلاعیه‌ها و وظایف الکترونیکی و مدیریت اعتیاد به تکنولوژی.

اهمیت سواد دیجیتال در سلامت

سواد دیجیتال : کلیدی برای بهبود سلامت در عصر فناوری

در دنیای امروز که تکنولوژی به بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی ما تبدیل شده است، چقدر از توانایی‌ها و مهارت‌های دیجیتال خود برای بهبود سلامتی استفاده می‌کنید؟ آیا می‌دانستید که نداشتن سواد دیجیتال می‌تواند بر سلامت شما تأثیر منفی بگذارد؟ سواد دیجیتال، به معنای توانایی استفاده موثر و آگاهانه از فناوری‌های دیجیتال برای دسترسی به اطلاعات و خدمات مربوط به سلامت، نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی ایفا می‌کند. در این مقاله، به بررسی نقش سواد دیجیتال به عنوان یک عامل تعیین‌کننده جدید در سلامت پرداخته‌ایم و راهکارهایی برای بهبود این مهارت در راستای ارتقاء سلامت عمومی ارائه می‌دهیم.

سواد رسانه‌ای و سواد دیجیتال: شباهت‌ها و تفاوت‌ها

در عصر دیجیتال امروزی، که اطلاعات به راحتی در دسترس ماست، سواد رسانه‌ای و سواد دیجیتال به مهارت‌های ضروری برای افراد تبدیل شده است تا بتوانند به طور موثر در چشم انداز وسیع رسانه‌ها و اطلاعات حرکت کنند. با رشد سریع فناوری و تکثیر پلتفرم‌های آنلاین، درک اهمیت سواد رسانه‌ای و سواد دیجیتال و اینکه چگونه به توانایی ما برای مصرف، ارزیابی و تحلیل انتقادی اطلاعات کمک می‌کنند، بسیار مهم است. در این مقاله به بررسی مفاهیم سواد رسانه‌ای و سواد دیجیتال، اهمیت آنها و راه های عملی افزایش این مهارت‌ها خواهیم پرداخت.

در مورد سواد رایانه ای بیشتر بدانید.

برداشت های متفاوتی از سواد رایانه ای عنوان شده است از جمله توانایی استفاده از کامپیوتر و نرم افزارهای کاربردی را سواد رایانه ای گویند سواد رایانه ای علم و توانایی شخص برای استفاده از رایانه ها و فناوری موثر می باشد.

سواد رایانه ای همچنین ترجیحا به سطحی اطلاق می گردد که به راحتی بعضی افراد می‌توانند از برنامه های رایانه ای و قابلیت های دیگری که با رایانه ها ارتباط دارند استفاده نمایند. عنصر ارزشمند دیگر سواد رایانه ای شناخت چگونگی کار و عمل با رایانه ها می‌باشد. چنانچه در سال ۲۰۰۵ داشتن مهارتهای پایه رایانه ای یک دارایی با ارزش در کشورهای توسعه یافته محسوب می‌شد.